سیاست خارجی ترکیه در قفقاز و خاورمیانه بدون تغییر می ماند
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۵۷۶۹
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-پیمان یزدانی: مردم ترکیه امروز برای انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی این کشور به پای صندوق های رای رفته اند. کارشناسان بر این باورند که این انتخابات سخت ترین آزمون در طول دوره بیست ساله ریاست جمهوری رجب طیب اردوغان برای حزب حاکم عدالت و توسعه خواهد بود.
آنچه برای کشورهای منطقه و همسایگان اهمیت دارد، سیاست خارجی ترکیه و تغییرات احتمالی آن در صورت پیروزی مخالفان این کشور در انتخابات پیش رو است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پارامترهای اصلی که سیاست خارجی ترکیه را شکل می دهد چیست؟
مولفه های اصلی و پیشینه سیاست خارجی ترکیه عبارت اند از:
الف) موقعیت - جغرافیای استراتژیکی که اروپا و آسیا؛ همچنین شمال سرد با آبهای گرم جنوب را به هم متصل می کند.
ب) تاریخ - به عنوان وارث امپراتوری عثمانی، ترکیه پیوند و میراث پایداری با اروپا و جهان عرب دارد.
ج) فرهنگ – ترکیه دارای سنت های مشترک با آذربایجان و کشورهای ترک آسیای مرکزی است و ارزش های دینی مشترکی با جهان عرب و کشورهای شامل جمعیت اکثریت مسلمان دارد.
د) موقعیت کنونی – این کشور در مرکز مناطقی قرار دارد که درگیر برخی مشکلات حل نشده و طولانی مدت هستند: قفقاز، بالکان، خاورمیانه [آسیای غربی]، دریای سیاه، شمال آفریقا. دریای مدیترانه.
آیا در صورت پیروزی مخالفان اردوغان در انتخابات آتی، این پارامترها تغییرخواهند کرد و یا اینکه مهم نیست که چه کسی بر ترکیه حکومت می کند و آنها بدون تغییر باقی می مانند؟
اهمیتی ندارد چه کسی در راس قدرت باشد، این پارامترها همواره تعیین کننده و پس زمینه روابط خارجی ترکیه خواهند بود. اما آنچه در صورت پیروزی اپوزیسیون در انتخابات ۱۴ مه (۲۴ اردیبهشت) تغییر خواهد کرد، تغییر در پارامترهای عملیاتی سیاست خارجی ترکیه خواهد بود.
بیش از یک دهه است که ترکیه تحت ریاست حزب عدالت و توسعه اردوغان شاهد فرسایش مداوم زیربناهای سکولار دولت و جامعه بوده است. سیاست خارجی نیز به طور فزاینده ای تحت سلطه ذهنیتی قرار گرفت که توسط اولویت های مذهبی تعریف می شد.
عشق و تعلق خاطر به اخوان المسلمین، رویکرد حزب عدالت و توسعه به سوی جهان عرب را هدایت کرد و در میان آنها، منجر به فروپاشی فاجعه بار روابط این کشور با مصر (تحت ریاست جمهوری سیسی) شد. علاوه بر این، حزب عدالت و توسعه همچنین با این فرض پیش رفت که رهبر معین شده جهان اسلام است؛ فرضیه ای که توسط ایالات متحده در پی حملات ۱۱ سپتامبر در حمایت از آنچه ترکیه را نماینده «اسلام میانه رو» می دانست، به آن دامن زده شد. حزب عدالت و توسعه سعی کرد از مسائل سیاست خارجی برای اهداف و دستاوردهای سیاسی داخلی استفاده کند که این امر منجر به سردرگمی، غیرقابل پیش بینی بودن و از دست دادن اعتماد از سوی همتایان ترکیه شد.
اپوزیسیون بیانات مفصلی در مورد آنچه که قصد دارند در صورت رسیدن به قدرت انجام دهند، ارائه کرده است. آنچه به عقیده من باید در نهایت ادارک شود این است که قانون اساسی ترکیه ذاتاَ دربردارنده پارامترهای عملیاتی سیاست خارجی جمهوری است: حاکمیت قانون، دموکراسی و سکولاریسم. این بدان معنی است که روابط خارجی تحت یک دولت جدید بر اساس قوانین بین المللی هدایت می شود و با آن سازگار است. این روابط شفاف و مبتنی بر برابری ملت ها خواهند بود. مذهب، متغیر تعیین کننده در مسائل سیاست خارجی نخواهد بود. و مهمتر از همه، سیاست خارجی بر اساس ارزش خود اداره می شود و در سیاست داخلی استفاده نمی شود.
علاوه بر این، این پارامترهای عملیاتی در زمینه میراث بنیانگذاران ترکیه مدرن، به ویژه همانند گفته مصطفی کمال آتاتورک، نیز نقش خواهند داشت. این میراث ترکیه را به سیاست خارجی "صلح داخلی، صلح جهانی" متعهد کرده، جهت گیری غربی را برای کشور تعیین و عدم مداخله در امور بین عربی و بین العربی را تایید می کند. بنابراین آنچه در دوره جدید می توانیم انتظار داشته باشیم یک سیاست خارجی مدون، قابل پیش بینی، منطقی و صلح آمیز است.
لطفاَ توضیح دهید در صورت وجود تغییرات، چه زمینه هایی و تا چه حد شامل تغییر خواهند بود؟
جهت گیری منطقه ای ترکیه تغییر خواهد کرد و کمتر مداخله گرانه خواهد شد و بیشتر مبتنی بر قدرت نرم خواهد بود. احیای روابط با سوریه و بهبود بیشتر روابط با عراق در صدر دستور کار خواهد بود. پیشنهاد حزب اصلی مخالف CHP برای ایجاد یک سازمان صلح و همکاری در خاورمیانه مانند OSCE در اروپا نیز در این زمینه قابل توجه است. همچنین ممکن است فرصتی برای مشارکت دادن یونان در مذاکرات نتیجه محور در مورد اختلافات طولانی مدت در دریای اژه و تراکیه غربی وجود داشته باشد.
پس از حمله آمریکا به عراق و ضرورت های ژئوپلیتیکی، ترکیه سعی کرد سیاست خارجی مستقل تری داشته باشد و همین امر باعث ایجاد شکاف هایی بین این کشور و متحدان قدیمی اش در آمریکا و اروپا شد. اگر مخالفان اردوغان پیروز شوند، آیا میتوان شاهد تغییراتی در سیاست ترکیه در قبال متحدانش بود؟
در کوتاه مدت، افق دیدی برای پیشرفت در مذاکرات الحاق ترکیه با اتحادیه اروپا وجود ندارد. اما در طول زمان، تلاش های دوجانبه برای از سرگیری مجدد روابط انجام خواهد گرفت که جهت گیری غربی ترکیه را تأیید می کند. به همین ترتیب، انتظار چندانی برای پیشرفت فوری در حل و فصل انبوهی از مسائل دوجانبه و منطقه ای با ایالات متحده وجود ندارد. اما با صبر و دیپلماسی می توان مشکلات را با در نظر گرفتن منافع مشترک دو کشور حل کرد.
در مجموع، ترکیه تحت رهبری جدید، با پیگیری یک سیاست خارجی واقع بینانه، غیرتقابلی و صلح آمیز، احترام و اعتمادی را که شایسته آن در منطقه و در سطح بین المللی است، باز خواهد یافت.
کد خبر 5779342 محسن وفاییمنبع: مهر
کلیدواژه: رجب طیب اردوغان کمال قلیچداراوغلو حزب عدالت و توسعه قفقاز اردوغان سکولاریسم انتخابات ترکیه رژیم صهیونیستی فلسطین روسیه اوکراین مقاومت فلسطین ترکیه ایالات متحده امریکا عمران خان سوریه سودان رجب طیب اردوغان پاکستان کمال قلیچدار اوغلو ولودیمیر زلنسکی سیاست خارجی ترکیه حزب عدالت و توسعه صورت پیروزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۵۷۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرس در اندیشه تغییر ساختار مالکیت باشگاه رئال مادرید
رئیس باشگاه رئال مادرید به یک منظور خاص قصد اعمال تغییری بزرگ در اساسنامه این باشگاه را دارد. - اخبار ورزشی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از نشریه کنفیدنسیال؛ فلورنتینو پرس رئیس باشگاه رئال مادرید بدون شک یکی از موفقترین و باسابقهترین رؤسا و دو دوره کاری او در سانتیاگو برنابئو، جزو بهترین ادوار تاریخ این باشگاه بوده است. تازهترین دستاورد او بازسازی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو بود که به عنوان میراثی ماندگار برای کهکشانیها شناخته میشود اما او قصد دارد پیش از خروجش میراثهای بزرگ دیگری هم به جا بگذارد.
پرس 77 ساله قصد دارد حداقل یک دوره دیگر به تصدی ریاست باشگاه رئال مادرید ادامه دهد و در عین حال در جستجوی گزینههایی برای تقویت جایگاه مالی و حقوقی باشگاه است. از نظر پرس فروش 11 درصد از حق پخش تلویزیونی بازیهای لالیگا برای 50 سال و تحرکات متنوع یوفا (در رأس آنها ممانعت از برگزاری سوپرلیگ اروپا) اقدامات تهاجمی و خصمانه علیه رئال مادرید بوده است که باشگاه باید با آنها مقابله کند. یکی از راهکارهای پرس برای این کار جذب سرمایهگذاران جدید است اما تجربه ناموفقی که برخی از تیمهای لیگ برتری در انگلیس با فروش بخش از سهام خود به سرمایهگذاران خارجی داشتهاند، رئیس رئالیها را نگران باز شدن پای رؤسای نااهل به ساختار مدیریتی باشگاه میکند.
رئال مادرید از باسک برای فتح لالیگا خیز برداشتاز این رو پرس در حال بررسی دو گزینه است که یکی از آنها افزایش دامنه اختیارات اعضا و در عین حال مدرنیزه کردن ساختار باشگاه و حصول اطمینان از این موضوع است که یک نهاد یا سازمان خارجی نمیتواند بر باشگاه ادعای مالکیت داشته باشد. با این حال در این مقطع زمانی مشخص نیست که پرس دقیقاً در این حوزه چه برنامههایی در سر دارد اما این میتواند به معنا تبدیل باشگاه رئال مادرید به یک شرکت خصوصی باشد که اعضای آن سهامدارانش تلقی میشوند.
راهکار دیگر میتواند با تغییر عمده در فوتبال اسپانیا همراه شود. پرس مدتی است که با مؤسسه حقوقی کلیفورد چنس و مؤسسه بانکی و سرمایهگذاری «کیکپیتال پارتنرز» وارد مذاکره شده است تا شرایط قرار دادن سهام باشگاه رئال مادرید در بورس را بررسی کند. در همین حال دو مؤسسه مالی بزرگ دیگر، جیپی مورگان و جان هان نیز از اهداف پرس مطلع شدهاند و نیم نگاهی به اوضاع دارند. این راهکار دوم میتواند حتی به فروش 49.9 درصد از سهام باشگاه شود، یعنی درصدی که اجازه میدهد اعضای فعلی همچنان امور باشگاه را تحت کنترل داشته باشند.
انتخاب راهکار دوم میتواند تغییر شگرف در مدل مالکیت باشگاه رئال مادرید ایجاد کند و نقاط قوت و ضعف خودش را خواهد داشت. یکی از اصلیترین ایرادهای اجرای این راهکار بر هم خوردن تعادل در حق رای ذینفعان باشگاه خواهد بود. در حال حاضر از نظر تئوری، هر یک از اعضای باشگاه به یک اندازه برای تصمیمگیری درباره آینده باشگاه حق رأی دارند اما ورود سرمایهگذاران خارجی این تعادل را برهم خواهد زد. به هر حال پرس برای اعمال این تغییرات در ساختار مدیریت باشگاه، باید آنها را در مجمع عمومی باشگاه به رای بگذارد هرچند در سالهای اخیر به ندرت پیش آمده است که اعضای باشگاه با ایدههال او مخالفت کرده باشند.
انتهای پیام/